Historia: Letra e Fundit- Part 43

Minutat kalonin dhe Gabrieli priste, njesoj si ai princi qe pas kaq shume kohesh priste te shfaqej princesha e tij. Ishte kurioz te shikonte se si kishte ndryshuar e dashura e tij, si ishte Elena me nje fustan te gjate te derdhur deri ne fund te kembeve? Po e prsite duke u verdallisur rreth makines se tij jashte parukerise.

-Elena , ti je ?–tha ai  teksa Elena kishte dale nga parukeria duke ecur ngadale dhe duke zbritur shkallet si e hutuar me Linden perkrahu.

-Une jam, une!-tha ajo duke qeshur forte me floket qe i qendronin gati te ngrire  nga njera ane  supit.

-Jo nuk je ti. -tha Gabriel i habitur. –Cfare te ka ndodhur me ty zemer ?.

Elena zbriti shkallet deri ne fund dhe po qendronte e heshtur perpara Gabrielit  dhe po e shikonte ne sy.

-Zemer, jam une,-tha ajo duke e perqafuar me ate ndjenjen e te ndryshuarit te pamjes

 se saj prej nje vajze te thjeshte./Muk me njojte?

-Je bere…shume e bukur!-tha Gabrieli duke  i kthyer perqafimin.

-Nuk ka mundesi, nuk mund te jesh ti, je kaq ndryshe!

Elena filloit te qeshte dhe levizte si robot me takat e larta dhe me fustanin qe i nxirrte ne pah nje pjese te kembes se saj te holle!

Ajo qe i bente pershtypje Gabrielit ishte se Elena kishte ndryshuar stil, qendronte si e ngrire, pak e larguar dhe dukej si dinozaur mbi ato taka, dhe problemi qendronte tek vetja e tij, ai nuk ishte perballur me perpara me te tilla formalitet, pervecese kur shoqeronte mamane e tij neper seminare. 

Me Elenen kurr nuk kishin ndodhur keto gjera, kurr nuk kishin shkuar bashke neper evenimente dhe ata nuk dinin te silleshin si cifte, sepse aty nuk ishin duke bere shetitje nga parku, as duke ngrene sheqerka! Aty ishin te dy bashke dhe prezantonin veten si shoqerues te njeri-tjetrit.

-Shkojme atehere!-tha ai duke i shtrenguar doren me shume delikatese.-Mezi po pres ta shijoj kete nate ne maksimum, aq me pak me ty ne krahe. Duhet ta pranoj qe je ndryshe! Je ti me nje zemer te njejte dhe me nje pamje te bukur.

-Oh, mjafte Gabriel, nuk kam bere asgje,-tha ajo duke u ulur ne makine teksa Linda i pershendeti dhe u largua!-Thjeshte kam rregulluar floket dhe...

-E di cfare po imagjinoja?! 

-Cfare_!

-Ato momentet kur te na shohin prinderit tane keshtu dhe te ndihen krenar per ne!

Elena buzeqeshi dhe tha:

-Hm, jo kaq shpejte! Edhe pse mezi po pres te jem me ty, por sot kemi nje mbremje per te festuar si thua?! Shkojme?! 

-Shkojme.-tha ai duke e puthur me kujdes!