Historia: Letra e Fundit- Part 36

Elena po qendronte duke pare ne sy Gabrielin. Donte ta shikonte, nuk ngopej duke e pare teksa ai bente lloj-lloj fytyrash. Diten tjeter ishte mbremja e matures dhe mezi po priste ta shikonte te veshur me kostum te bardh!

-Zemer, domethene ate kostum do veshesh?!- i tha ajo teksa po benin nje shetitje buze detit, perpara se te uleshin ne lokal.

-Po ate! Gjithsesi jam shume kurioz te di se si do behesh ti! 

Elena ishte shume e thjeshte ne veshje dhe ndryshimi do dukej qarte tek ajo edhe pse fytyra e saj ngjyre gruri dhe lekura e bute me qerpiket e syve te medhenje e zbukuronin mjafte mire edhe pa nderhyre.

-Do te pelqej jam e sigurte!- tha ajo duke qeshur,-nuk do behem zombie.

-Perderisa nuk me ke trembur kur je zgjuar nga gjumi, ta siguroj qe nuk ke per te me trembur kurr!

-As kur ti shkurtoj floket fare?

Gabrieli çmendej kur Elena fillonte me ato idete e saja per ti prere floket shkurte, nuk e konceptonte dot edhe pse fjale i kishte vetem. 

-Do me duket sikur jam lidhur me nje djale.-tha ai duke ecur me mundim mes gurjeve te plazhit.

-Po ti e di qe jam femer apo jo?-tha ajo duke e gudulisur dhe duke qeshur!

-Jo per kete jam i sigurte, ah se harrova, me tha mami dje qe donte te dilnim te tre?

-Vjerra?!-tha Elena si e trembur.

Gabrieli qeshi nga ai ton i Elenes dhe tha:

-Zemer, mami im, konsideroje si nje njeri qe te do te miren kaq. Ti nuk e njeh.

Elena dinte vetem qe vjerrat dhe njerkat ishin "Zot na mbro"!

Megi dhe Marjola kohet e fundit po u vinte plasje se si nje çift si puna e Elenes dhe Gabrielit benin plane per jeten dhe jetonin aq qete.

-E di shume mire qe ajo shtiret, e do vetem per parate e tij.-tha Megi e nxehur teksa po fliste ne telefon me shoqen e saj.

-Ke shume te drejte, lidhje e shtirur, por jam e sigurte qe nuk ka per t'u ecur shume! Andej kane per t'u ndare!

-Shpresoj shume!-tha Megi me nje ton gjithe urrejtje!