Historia: Letra e Fundit- Part 40

-Atehere po presim qe te na thuash!-tha Linda duke u rehatuar ne divanin e vogel.
-Jemi shume kurioze te na tregosh, ku ke qene gjithe keto vite?-tha Elena.
Ishte e vertet, ajo qe kerkonin te dinin vajzat ishte pikerishte, perse ishte larguar dhe perse nuk i kishte thene dikur babait te tyre se ishte djali i tij.
Luka kaloi gati gjysem ore duke i shpjeguar motrave nga ana e babait se si kishin rrjedhur gjerat, perse ishte larguar nga shtepia dhe perse nuk e kishte takuar per aq shume kohe mamane e tij.
-Domethene ti je larguar sepse nuk duroje dot keqtrajtimet e njerkut tende?!-i tha Linda.
-Po.-u pergjigj ai shkurt.
-A e ke pyetur ndonjehere veten tende se si sillej mamaja jote me ne?! -u hodh dhe tha Elena.
-Kjo ishte arsyeja qe po ju pyesja teksa ju telefonoja, por qe ju nuk me thate asgje!-u justifikua ai.
Elena dhe Linda ndiheshin shume ne siklet. Luka hidhte shikime te shpeshta dhomes dhe donte te kishte jetuar aty, ndoshta per pak me gjyshin e tij dhe me motrat e tij, i vinte mjafte keq. Por nuk e jepte veten.
-Nuk dua te permend Donen qe diten e pare qe po te njohim. Neser eshte Mbremja e Fundit e matures.-tha Elena. -Dhe pastaj do largohem qe ketu. Do ta le Linden vetem.-tha ajo duke e perqafuar forte motren.
-Nuk do jete vetem! Do ta ftoj te dale me mua dhe me te fejuaren time, nese pranon normalisht!
-Ke nje te fejuar?!-tha Linda.
-Po! Jetojme bashke, domethene punojme dhe jetojme!
Te dyja vajzat po shikonin njer-tjetren. Jo vetem qe kishin nje vella por ishte edhe i fejuar! 
-Deshiron te vish neser tek festa?! Ne fund dua te them kur mbaron sepse nuk lejohen te tjere.
Linda po e shikonte si e habitur, po çfare dreqin po thoshte? Aty do ishte edhe Gabrieli dhe ai nuk e dinte qe kishte nje te dashur?!